ایام شهادت حضرت صدیقه طاهره فاطمه سلام الله علیها بر مولای عزیزمان امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و شما دوستان عزیزم تسلیت باد!
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«انی سمیت ابنتی فاطمة لان الله عزوجل فطمها وفطم من احبها من النار; (عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 46) من نام دخترم را فاطمه علیها السلام گذاشتم; زیرا خدای - عزوجل - فاطمه علیها السلام و هر کس که او را دوست دارد، از آتش دوزخ دور نگه داشته است.»
امام زمان هم وجود مقدس حضرت فاطمه (س) را، اسوه ی نیکوی خویش دانسته و فرموده اند: و فی ابنةِ رسول الله لیَ اسوةٌ حسنةٌ(بحارالأنوار، ج 53، ص 178.)؛ همانا دختر رسول خدا (ص) برای من الگویی شایسته است.
یکی از مواردی که کمتر کسی به آن توجهی نمی کند، بازی و تحرک در کودک است. بازی و تحرک کودکان نیز در شیوه تربیتی فاطمه (س) مورد توجه قرار داشت تا آن جا که فاطمه (س) برای رشد و تکاپوی بیشتر کودکانش خود با آن ها هم بازی می شد.
بازی های کودکانه که به نظر بی هدف وقت گذرانی بیهوده است در حقیقت نوعی تمرین و آموزش زندگی است. بازی در اجتماعی شدن و همانند سازی کودک با محیط نقش مهمی دارد و به کودک کمک می کند تا مهارت های اجتماعی را بیاموزد و آن ها را تحکیم بخشد و به صورت ابتدایی به کار گیرد، همچنین بازی باعث پرورش نیروی خلاقیت و ابتکار کودک می شود. پیامبر اکرم(ص) در کلامی شیوا می فرماید: من کان عندهُ صبیٌ فلیتصابَ له(وسائل الشیعه، ج 21، ص 486) کسی که نزد او کودکی است باید به حالت کودک در آیدبا او هم بازی می شود. پیامبر(ص) با این کلام ارزش و اهمیت هم نشینی و بازی با کودکان را خاطرنشان می سازد تا مربیان و والدین علاوه بر این که از بازی ها و شیطنت های کودکان خود ناراحت و ناامید نشوند بلکه با آنان همراهی کنند. بازی با کودکان یکی از راه های اظهار محبت به آن هاست و آثار نیکویی دارد و علاوه بر نشاط و شادی کودک باعث رشد استعدادها و تلطیف احساسات او می شود و والدین می توانند در ضمن بازی با کودک نکات اخلاقی و ارزش های انسانی را به او بیاموزند. پیامبر(ص) با فرزندان فاطمه(س) هم بازی می شد. در روایت آمده است: روزی رسول خدا(ص) با دست و پا راه می رفت و حسن و حسین بر پشت آن حضرت سوار بودند و رو به آنان می فرمود: بهترین مرکب، مرکب شماست و شما بهترین سوار هستید. (بحارالأنوار، ج 43، ص 265)
فاطمه(س) خود نیز با فرزندانش هم بازی می شد و در حین بازی با استفاده از الفاظ و حملات مناسب سعی در ساختن شخصیت کودکانش و ارائه الگویی مناسب در زندگی برای آن ها داشت. حضرت زهرا(س) با فرزندش امام مجتبی بازی می کرد و او را بالا می انداخت و می فرمود:
إشبه أباک یا حسَن واخلَع عن الحق الوسن
واعبُد الهاً ذا منن ولاتوالِ ذالاحن(بحارالأنوار، ج 43، ص 286)
پسرم حسن مانند پدرت باش؛ ریسمان ظلم را از حق بر کن. خدایی را بپرست که صاحب نعمت های متعدد است و هرگز با صاحبان ظلم و تعدی دوستی مکن.
از شما دعوت می کنم از این دو #نمایشگاه_مجازی_فاطمیه دیدن فرمایید.
دیدگاه‌ها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.